Wspinaczka sportowa to nowa dyscyplina olimpijska, która debiutuje na organizowanych w 2021 roku Igrzyskach Olimpijskich w Tokio. Wywodzi się ona wprost z wspinaczki skałkowej, natomiast w wersji „sportowej” zawodnicy rywalizują na specjalnie przygotowanych skałkach. Na czym polega olimpijska rywalizacja w tej dyscyplinie i co muszą zrobić zawodnicy, żeby cieszyć się z końcowego triumfu?
Trzy konkurencja, jedna dyscyplina
Wspinaczka sportowa stanowi pewnego rodzaju wielobój złożony z trzech, niezależnych od siebie konkurencji – wspinaczki na czas, boulderingu oraz prowadzenia. Żeby osiągnąć końcowy sukces, należy być jak najlepszym w każdej z wymienionych prób. Końcowy wynik obliczany jest za pomocą iloczynów wszystkich uzyskanych miejsc. Zawodników z najniższym iloczynem wygrywa, zdobywając złoty medal. Drugi najlepszy iloczyn nagradzany jest srebrem, trzeci – brązem. Jest to swego rodzaju nowość, wcześniej stosowano wiele rozmaitych, zdecydowanie bardziej skomplikowanych przeliczników punktowych. Trzeba bowiem wiedzieć, że wspinaczka sportowa to popularna dyscyplina sportowa już od wielu lat i zawody w niej rozgrywano od dawna, dopiero teraz została jednak włączona do programu igrzysk, dzięki czemu zyskała większy międzynarodowy rozgłos.
Na czym polegają konkurencje?
Pierwszą z konkurencji jest wspinaczka na czas, która polega na jak najszybsze wejście na 15-metrową ścianę pochyloną pod kątem 95 stopni. W rywalizacji tej ściga się ze sobą dwóch zawodników naraz na równoległych trasach. Każdy zawodnik przebywa trasę A oraz B, a lepszy czas uznawany jest za osiągnięty przez niego wynik. Prowadzenie polega natomiast na tym, że zawodnik w ciągu sześciu minut ma za zadanie wejść jak najwyżej na 15-metrowej ścianie, docelowo ukończyć wspinaczkę. Jeżeli odpadnie od ściany, zapisywana jest mu osiągnięta wysokość. Zawodnicy asekurowani są w tej konkurencji liną, więc poruszać się mogą po ścianie całkowicie swobodnie. Trzecią konkurencją w ramach dyscypliny wspinaczkowej jest bouldering, który rozgrywany jest już na niższej ścianie, a polega na pokonaniu określonej ilości problemów, które ułożone są tak, aby wymusić na wspinaczu jak najwięcej błędów – w tym cała sztuka, aby się ich ustrzec.
